Het Europese asielrecht heeft het dodelijkste migratiesysteem ter wereld in het leven geroepen. Meer dan twintigduizend mensen zijn onderweg naar Europa om het leven gekomen. Velen wagen desondanks de tocht, want wie binnen is, kan meestal blijven. De beste kansen in deze loterij hebben jonge mannen die zich de diensten van mensensmokkelaars kunnen veroorloven; velen die onze hulp harder nodig hebben blijven achter.
Kansloze asielzoekers zijn sterk oververtegenwoordigd in de criminaliteit, en de asieltoestroom veroorzaakt telkens overbelasting van de opvang- en integratiecapaciteiten. Dat maakt het asielvraagstuk tot een maatschappelijke splijtzwam die wezenlijk aan de opkomst van het rechtspopulisme heeft bijgedragen. Bovendien maakt het ons chantabel door autoritaire heersers als Erdoğan, Loekasjenko en Poetin.
Ruud Koopmans laat zien waarom het Europese asielbeleid contraproductief is, maar ook hoe het beter zou kunnen, als we daarvoor de politieke moed hebben.

Ruud Koopmans (1961) is hoogleraar sociologie en migratie aan de Humboldt Universiteit en onderzoeksdirecteur aan het Wissenschaftszentrum in Berlijn (WZB). Hij is auteur van boeken en opiniestukken in binnen- en buitenland over migratie, sociale bewegingen en Europese integratie. Hij schreef eerder Het vervallen huis van de islam (2019, 7de druk).

‘Ruud Koopmans is wellicht de belangrijkste socioloog van Nederland.’
NRC