De tweede verhalenbundel van Jess Walter komt verrassend snel na zijn prachtige historische epos De nietige miljoenen (2021). Daarin botsten (vakbonds)idealen begin twintigste eeuw met de grimmige werkelijkheid van corrupte koppelbazen en een haast diabolische mijnbouwmagnaat. In de twaalf verhalen in Engel van Rome komt even potentieel somber en ontnuchterend materiaal voorbij. Maar Walter smeedt het dit keer om tot wat je haast korte feelgoodkomedies zou noemen.
In Stad & Lande worstelt verteller Jay met zijn dementerende vader, die zich als 'een geile, alcoholische kleuter' gedraagt en telkens 'vergeet' waarom zijn zoon nooit een meisje mee naar huis neemt: 'Dit was de sisyphushel waartoe we waren voorbestemd: de rest van mijn vaders leven zou ik elke dag opnieuw uit de kast moeten komen.' Schrijnend? Zeker. Maar de hilariteit krijgt toch de overhand wanneer Jay een woongemeenschap in Idaho voor zijn vader vindt, waar die vrijelijk kan drinken, flirten met rondborstig…Lees verder
De tweede verhalenbundel van Jess Walter komt verrassend snel na zijn prachtige historische epos De nietige miljoenen (2021). Daarin botsten (vakbonds)idealen begin twintigste eeuw met de grimmige werkelijkheid van corrupte koppelbazen en een haast diabolische mijnbouwmagnaat. In de twaalf verhalen in Engel van Rome komt even potentieel somber en ontnuchterend materiaal voorbij. Maar Walter smeedt het dit keer om tot wat je haast korte feelgoodkomedies zou noemen.
In Stad & Lande worstelt verteller Jay met zijn dementerende vader, die zich als 'een geile, alcoholische kleuter' gedraagt en telkens 'vergeet' waarom zijn zoon nooit een meisje mee naar huis neemt: 'Dit was de sisyphushel waartoe we waren voorbestemd: de rest van mijn vaders leven zou ik elke dag opnieuw uit de kast moeten komen.' Schrijnend? Zeker. Maar de hilariteit krijgt toch de overhand wanneer Jay een woongemeenschap in Idaho voor zijn vader vindt, waar die vrijelijk kan drinken, flirten met rondborstige serveersters en iedereen wit en heteroseksueel is.
Elders vindt een aan kanker lijdende vrouw troost bij een hopeloos ex-vriendje, type eeuwige skaterpuber, gaat een ouder echtpaar de confrontatie aan met de als luistervinkende verhalenschrijver vermomde Dood en krijgen twee cynische klimaatwetenschappers ontroerend weerwoord van een millennial. Telkens paart Walter de fantasievolheid van George Saunders aan warme beschrijvingen van het leven van antihelden in kleinsteeds Amerika à la Richard Russo.
Het lange titelverhaal is een fijn herkenbare traktatie voor lezers van zijn Schitterende ruïnes (2012). Een arbeidersjongen uit Nebraska, een wat onwillige deelnemer aan een priesteropleiding in Rome, komt via acteur-op-zijn-retour Ronnie Tower niet alleen in de Italiaanse filmwereld terecht, maar ook in de nabijheid van de beeldschone Angelina Amadio, een diva die hij ooit zag schitteren in een 'ondergewaardeerde cult horror classic, A Feeding'. Qua personages en setting min of meer vergelijkbaar met zijn doorbraakroman dus. Maar ook hier pakt het geheel net wat kluchtiger uit. Heerlijk verhaal, heerlijke schrijver.
Verberg tekst